"ชานยอล..."
"อะไร!"
ใบหน้าหวานของเด็กหนุ่มวัย 20 ปี อย่าง 'บยอน แบคฮยอน' หมองลงอย่างเห็นได้ชัด เมื่อเสียงหวานเอ่ยเรียก 'ปาร์ค ชานยอล' ชายหนุ่มร่างสูงที่ยืนจัดผมอยู่หน้ากระจกที่มุมของห้อง แต่สิ่งที่ได้กลับมานั้นเป็นเพียงน้ำเสียงทุ้มห้วนๆและใบหน้าคมที่แสดงอาการไม่พอใจออกมาผ่านกระจกบานใหญ่ของโต๊ะเครื่องแป้ง
"คือ..เรื่องเมื่อคืน...เรา.."
"ช่างแม่งเหอะ! มึงเป็นผู้ชายคงไม่ท้องหรอก แต่ถึงจะท้อง.."
ชานยอลลดมือลงก่อนจะย่างสามขุมเข้ามาหาแบคฮยอนที่นั่งอยู่บนเตียงนอนสีขาวสะอาดตา มือเล็กจิกเข้าหากันแน่นจนเลือดเริ่มซิบที่ฝ่ามือขาวแต่ถึงกระนั้นชานยอลก็มองไม่เห็นมันเพราะเขาไม่เคยคิดจะใส่ใจร่างเล็กตรงหน้าแม้แต่น้อย
"กูก็ไม่รับเป็นลูกกูหรอก เหอะ!"
ปัง!
"ฮึก..."
แบคฮยอนปล่อยหยาดน้ำสีใสออกจากดวงตาคู่สวย หลังจากที่ชานยอลออกจากห้องไปก็ทิ้งไว้เพียงร่างเล็กของแบคฮยอนและคราบต่างๆบนผ้าปูที่นอนสีขาวข้างกายบาง ทั้งคราบน้ำกามและคราบเลือดยังคงประจักษ์แก่สายตาของแบคฮยอน ความเงียบเริ่มเข้าปกคลุมห้องทั้งห้อง ยังคงมีเพียงเสียงสะอื้นไห้จากร่างเล็กเท่านั้นที่ดังขึ้นเป็นระยะ
"ก็แค่..ฮึก..อยากให้สนใจ..กันบ้าง ฮือออออ"
**************************
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น